TRADYCYJNA MEDYCYNA CHIŃSKA | blog

W weekendy i swięta wraz z domownikami robimy sobie dopołudniowe sesje jogiczne, których dopełnieniem jest pyszne biesiadne śniadanko.

Ponieważ przed ćwiczeniami nie można jeść, ograniczamy się do porannego congee (tradycyjny kleik z ryżu lub innego zboża, wiecej napiszę o nim w osobnym poście).

Po kilku godzinach asan, pranajam i medytacji nasz głód jest mocno zaostrzony, dlatego składniki na drugie śniadanie przygotowuję poprzedniego dnia. Obowiazkową częścią tego posiłku jest ciepłe danie, pieczywo i dodatek conajmniej jednej pasty.

Ponieważ wierzę, że gotowane posiłki powinny być podstawą naszej diety, to gotuję co dzień, czasem od rana do wieczora.
W piętnastominutowej przerwie między pacjentami wstawiam chleb do piekarnika lub obieram warzywa na zupę. Chociaż jestem gospodynią od ponad dwudziestu lat, to nigdy w pełni nie zaakceptowałam swojej roli. Mimo niemałych starań nadal kiepsko sobie radzę z codzienną rutyną. Czasem aby w ogóle zachęcić się do wejścia do kuchni, wyszukuję jakąś potrawę, która ucieszy moje oczy i da odrobinę frajdy twórcy-odkrywcy. Dziś moją zabawą było układanie kratki na placku.
Ciasto do placka można zrobić takie jak na pizzę (przepis tutaj) lub zastosować poniższy przepis.

Filozoficznym podłożem Tradycyjnej Medycyny Chińskiej jest Taoizm i Konfucjanizm.
Taoizm zawsze był i jest do dziś sposobem życia, którego celem jest poznanie Rzeczywistości leżącej u podstaw wszystkiego, zaś konsekwencją tego procesu jest połączenie się z Nią w Jedno. Ta Rzeczywistość utożsamiana jest z najwyższą świadomością, życiodajną energią,  w innych częściach świata nazwana Bogiem, Naturą Buddy, Uniwersum, w starożytnych Chinach została nazwana Tao, czyli Drogą, Ścieżką – czymś, czego należy osobiście i w pełni doświadczyć.
Droga lub Ścieżka sugeruje podróż, ruch, działanie, czyli dynamikę procesu, w wyniku którego praktykujący dociera do Prawdziwej Rzeczywistości. Będąc w Drodze dążymy do zachowania równowagi między codzienną przyziemnością a duchowym - niebiańskim aspektem życia człowieka.

Czasem brakuje inwencji (na nowej diecie) na proste rozgrzewające pożywienie. Poniższą rozgrzewającą zupę dedykuję wszystkim wegetarianom i moim wychłodzonym pacjentkom.  Dal świetnie smakuje z purisami z poprzedniego przepisu.

Kuchnia indyjska jako jedyna posiada bezmiesną tradycję żywieniową, warto się nią inspirować. W oryginalnych przepisach jest zwykle za dużo chili, ja ograniczam się do jednego zielonego chili (lub kilku szczypt suszonego) na cały garnek.

Uwielbiam pszenicę i kuchnię inspirowaną Indiami.
Dal (rozgotowana soczewica lub inne strączki) z warzywami zagryzany pieczywem, to mój przysmak.

Purisy z razowej mąki (użyłam orkiszowej i pszennej) robi się bardzo szybko. Mimo, że przygotowane w głębokim oleju, nie są ciężkie. Warunkiem jest wystarczające rozgrzanie tłuszczu na którym będą smażone. Aby były wartościowym dodatkiem do posiłku, a nie tylko smaczną przekąską trzeba użyć dobrej jakości oleju i mąki do ich przygotowania.